PORADNIK - JAK ZMIERZYĆ SWÓJ BIUST

Niezbędne do określenia prawidłowego rozmiaru jest poprawne zmierzenie się.
Będą potrzebne nam przede wszystkim dwa wymiary:
1. Obwód pod biustem.
2. Obwód w biuście.

1. OBWÓD POD BIUSTEM

Zawsze mierzymy się na stojąco za pomocą centymetra krawieckiego lub innej miarki z podziałką, w wyprostowanej pozycji bez odzieży. Nie powinnyśmy nabierać w tym czasie powietrza do płuc, ponieważ rozszerza się wtedy klatka piersiowa i wynik może zostać zafałszowany.

Taśmę staramy się ścisnąć dość ciasno. Robimy tak ponieważ centymetr krawiecki jest sztywny i nierozciągliwy, a obwód biustonosza tak. Musimy też uwzględnić swoją miękkość ciała czyli gęstość tkanki pod skórą. U kobiet które są bardziej ściśliwe i „miększe” czyli tą gęstość mają mniejszą trzeba taśmę ścisnąć bardziej. Możliwe jest wtedy jej lekkie zagłębienie w ciele. U Pań o bardziej zwartej budowie tkanki wystarczy, żeby taśma była delikatnie napięta bez dodatkowego zaciskania, wystarczy lekkie dociągnięcie. Mierzymy się dociskając w taki sposób, żeby w żadnym wypadku nie sprawiało nam to bólu, ani nie powodowało dyskomfortu.

Taśma powinna leżeć bezpośrednio pod piersiami i być ułożona równo w poziomie, jednocześnie z przodu i z tyłu, po samym ciele. Musimy uważać, żeby nie włożyć palca pod miarkę i nie dołożyć sobie dodatkowych, nieistniejących centymetrów.

U Pań, które mają więcej ciałka możemy wyznaczyć także drugi parametr podbiustny, gdzie mierzymy się luźniej. Mniej ściśle czyli beż dodatkowego zaciskania, gdzie miarka jedynie przylega równo i poziomo do ciała. Daje nam to dodatkową wiedzę o naszej ściśliwości. Im różnica między tymi dwoma parametrami pod biustem jest większa, tym nasze ciało jest bardziej ściśliwe.

Na koniec strefy podbiustnej możemy dokonać trzeciego uzupełniającego pomiaru (nie jest konieczny), który pomorze nam określić do ilu centymetrów najmniej powinien rozciągać się nasz stanik, żeby był wygodny i nie przeszkadzał w oddychaniu (uwzględniał pojemność naszych płuc :) Pomiaru dokonujemy wciągając powietrze i bardzo delikatnie dociskamy miarę, nie za ciasno i nie za luźno.

2. OBWÓD W BIUŚCIE

W biuście mierzymy się w zależności od wielkości i kondycji piersi jakie mamy i zawsze u ich szczytu, w najszerszym miejscu.

Przede wszystkim mierzymy się w staniku, najlepiej o miękkich miseczkach, możliwie najlepiej podnoszącym i zbierającym biust do jakiego mamy w danej chwili dostęp. Czemu w staniku? Każde piersi są inne i każde inaczej układają się bez biustonosza. Te mniej jędrne miałyby przekłamaną za niską miarę, a w przypadku tych o stożkowym kształcie miara byłaby zawyżona. Ubranie stanika niweluje ten problem, pomaga uśrednić wynik oraz uczynić go najbardziej prawdopodobnym.

Ważna jest również pozycja. W przypadku piersi jędrnych możemy mierzyć obwód stojąc prosto.

Z kolei przy piersiach dużych lub bardziej wiotkich, opadających, pochylamy się do przodu i dopiero wtedy mierzymy obwód w biuście. Często jest tak, że większy biust nie jest wystarczająco podniesiony, więc patrząc na szczyt biustu bez odpowiedniego podniesienia miarka na plecach będzie ułożona zbyt nisko. Kiedy się nachylimy najszersze miejsce biustu winduje do góry względem pleców i łatwiej nam ściągnąć miarę w równej linii.

Tak samo jak w przypadku obwodu musimy robić to uważnie, żeby linia miarki leżała równo z przodu i z tyłu. Taśma powinna jedynie delikatnie przylegać do biustu, tak, żeby go nie ścisnąć, ale też nie może się swobodnie przesuwać. Jeśli robimy to samodzielnie najlepiej stanąć naprzeciwko lustra, będziemy wtedy miały pewność, że nic się nie obsunie i zrobimy to prawidłowo.